Jak dbać o starszego psa? Wszystko co musisz wiedzieć.

Każdy właściciel chciałby, aby jego pupil cieszył się dobrym zdrowiem jak najdłużej. Niestety, psi zegar biologiczny tyka znacznie szybciej niż ludzki, więc nasi czworonożni przyjaciele starzeją się dużo szybciej od nas. Kiedy sierść na pysku siwieje, a siły witalne powoli maleją, naszemu pupilowi należy się szczególne traktowanie. Choć wielu z nas uważa psiego seniora za raczej smutny widok, warto spojrzeć na czworonożnego staruszka w inny sposób – to dowód na to, że psio-ludzka przyjaźń to stała i silna więź, która trwa latami. Jak więc opiekować się naszym długowiecznym przyjacielem? Co zrobić, aby jak najdłużej cieszył się zdrowiem? W tym artykule opowiemy Wam jak dbać o starszego psa.

Jak dbać o starszego psa?

DOBRY WETERYNARZ

Choć każdy właściciel chciałby, aby jego pupil żył wiecznie, problemy zdrowotne związane z procesem starzenia pozostają nieuniknione. Gdy odporność spada, a siły witalne powoli opuszczają czworonoga, staje się on wyjątkowo podatny na choroby zakaźne tj. parwowiroza. Dodatkowo, u niektórych psich seniorów mogą wystąpić przeróżne dysfunkcje prawie każdego organu; od mózgu, którego zdolności poznawcze ogranicza demencja, po stawy obciążone przez zwyrodnienia. Nawet jeśli nasz czworonożny przyjaciel nie choruje, warto wraz z wiekiem zwiększyć ilość regularnych kontroli weterynaryjnych. Dzięki temu będziemy mogli bardzo wcześnie reagować na oznaki starzenia, tym samym znacznie wydłużając komfort i jakość życia psiego seniora.

Jak dbać o starszego psa - AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA

Wraz z wiekiem poziom energii u psa spada, co powoduje, że coraz rzadziej ma on ochotę uprawiać sport, aportować lub chodzić na długie, piesze wędrówki. Nie oznacza to, że powinniśmy całkowicie zrezygnować z ruchu z naszym pupilem. Gdy pies starzeje się, wzrasta ryzyko nadwagi i utraty masy mięśniowej, ponieważ komórki tłuszczowe rozrastają się kosztem tkanek mięśniowych. Aby temu zapobiec, musimy zadbać o regularną aktywność fizyczną psiego seniora. Należy jednak pamiętać o dwóch zasadach. Po pierwsze, musimy zaakceptować nowe ograniczenia, jakie podeszły wiek narzucił naszemu czworonożnemu przyjacielowi. Nawet jeśli niegdyś biegaliśmy regularnie wraz z naszym pupilem, nie powinniśmy wymuszać na nim tego rodzaju aktywności ze względu na jego wrażliwe stawy. Po drugie, zawsze dbajmy o to, aby ruch był dostosowany do potrzeb i możliwości psiego staruszka. Dbając o aktywność fizyczną czworonoga w podeszłym wieku powinniśmy kierować się zasadą złotego środka. Nie ograniczajmy ćwiczeń do zera, jednak nie wykonujmy treningów, które mogłyby obciążać jego zdrowie.

Jak dbać o starszego psa - DEMENCJA

Choć demencja, którą można uznać za odpowiednik ludzkiej choroby Alzheimera, nie dotyka każdego czworonoga, nie można o niej zapominać jeśli opiekujemy się psim seniorem. Objawy demencji nie są tak widoczne jak innych chorób związanych z wiekiem. Do najbardziej oczywistych zalicza się m.in. ogólne zdezorientowanie, zaburzenia snu oraz utratę wcześniej wyuczonych nawyków (np. załatwiania się na zewnątrz). Może to skutkować tym, że nasz pupil stanie się zagubiony, lękliwy i będzie reagował strachem lub agresją na znane mu przedmioty i osoby. Pamiętajmy o tym i w trudnych chwilach starajmy się być dla niego wsparciem i drogowskazem. Choć wielu właścicieli akceptuje te objawy jako nieunikniony skutek starzenia się psa, są pewne rzeczy, które możemy zrobić, aby opóźnić dysfunkcję narządów poznawczych. Regularne treningi umysłowe oraz codzienne powtarzanie znanych i dobrze wyuczonych sztuczek to dobre ćwiczenia angażujące psi mózg. Należy jednak pamiętać, aby wydawane przez nas komendy były krótkie, jasne i zawsze takie same. Dzięki temu unikniemy dodatkowej dezorientacji.

Jak dbać o starszego psa - DYSPLAZJA

Dysplazja to schorzenie, na które najczęściej chorują psy ras dużych i olbrzymich oraz czworonogi cierpiące na nadwagę. Staw biodrowy składa się z głowy kości udowej i panewki stawu biodrowego kości miednicznej, które pasują do siebie jak dwa puzzle. Gdy na skutek zwyrodnienia i deformacji któregoś z nich elementy przestają do siebie pasować, ruch staje się dla naszego pupila bolesny. Jeśli zauważymy, że nasz starszy pupil często siada, chodzi w dziwny sposób oraz bardzo ostrożnie kładzie się i wstaje z posłania, powinniśmy czym prędzej zabrać go na konsultację weterynaryjną. Aby zapobiegać chorobie lub ulżyć czworonogowi ze zwyrodnieniami stawów, powinniśmy uważnie kontrolować jego wagę oraz zadbać o odpowiedni rodzaj aktywności fizycznej (np. pływanie). Po konsultacji z lekarzem weterynarii możemy również zdecydować się na suplementację lub inne metody farmakologiczne. W przypadku ciężkiej dysplazji istnieje również możliwość operacji zdeformowanego stawu.

Jak dbać o starszego psa - DOBRA KARMA

Wraz z wiekiem zmieniają się potrzeby żywieniowe psich seniorów. Ponieważ zbilansowana dieta to najlepsza profilaktyka chorób starczych, należy zwrócić szczególną uwagę na karmę, jaką podajemy naszemu pupilowi. Ponieważ starsze psy ruszają się mniej, ich pokarm powinien zawierać mniej białka i tłuszczy, a więcej warzyw, dzięki czemu zminimalizujemy ryzyko wystąpienia nadwagi. Zwróćmy uwagę również na dodatki takie jak glukozamina, która bierze czynny udział w budowie chrząstek oraz chroni i wzmacnia stawy sędziwego czworonoga. To właśnie dobrej jakości, naturalna karma dostosowana do wyjątkowych potrzeb psiego seniora jest najlepszym sposobem na walkę z objawami starzenia.

Wiele ludzi uważa, że pies o siwym już pysku to smutny widok, który symbolizuje jedynie nieustanny bieg czasu. Dla nas pies senior to żywy dowód na to, że więź łącząca czworonoga i jego opiekuna to niesamowita relacja, która mimo próby czasu pozostaje tak samo silna i niezmienna. To właśnie dlatego zasługuje on na wyjątkową opiekę. Regularne kontrole u dobrego lekarza weterynarii, odpowiednia aktywność fizyczna, profilaktyka chorób oraz zbilansowana, naturalna karma dla psa seniora to tylko niektóre rzeczy, jakie możemy zrobić, aby nasz pupil cieszył się dobrym zdrowiem jak najdłużej. Najważniejsze jest to, abyśmy zawsze traktowali go jak partnera i przyjaciela, nawet kiedy ma on mniej energii i chęci do wspólnej zabawy.

ŁAPA!